- ţistuitúrã
- s. f. (sil. -tu-i-), g.-d. art. ţistuitúrii; pl. ţistuitúri
Dictionar Ortografic al Limbii Române Pentru Elevi. 2013.
Dictionar Ortografic al Limbii Române Pentru Elevi. 2013.
ţistuitură — ŢISTUITÚRĂ, ţistuituri, s.f. Ţistuială. [pr.: tu i ] – Ţistui + suf. tură. Trimis de valeriu, 13.09.2007. Sursa: DEX 98 ţistuitúră s. f. (sil. tu i ), g. d. art. ţistuitúrii; pl. ţistuitúri Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa … Dicționar Român
tist — TIST, tisturi, s.n. (înv. şi reg.) Ofiţer; comandant, căpetenie. – Din magh. tiszt. Trimis de alina.lungu, 13.09.2007. Sursa: DEX 98 TIST s. v. cap, căpetenie, comandant, conducător, mai mare, ofiţer, şef. Trimis de siveco, 13.09.2007. Sursa:… … Dicționar Român
ţistuială — ŢISTUIÁLĂ, ţistuieli, s.f. Acţiunea de a ţistui şi rezultatul ei; sunet produs prin repetarea interjecţiei ţist ; ţistuitură. [pr.: tu ia ] – Ţistui + suf. eală. Trimis de valeriu, 07.05.2003. Sursa: DEX 98 ţistuiálă s. f., g. d. art.… … Dicționar Român